Herkomst

Verschillen

Herkomst en keten

Over de originele herkomst van de paprika wordt veel beweerd. Zo wordt er gezegd dat Columbus de vrucht mee heeft genomen vanuit Indië (de ontdekkingsreis in 1492 waarbij hij eigenlijk Amerika ontdekte). Hij zou de paprika mee hebben genomen naar Europa.
Door anderen wordt beschreven hoe de paprika, net als de rode peper, in Hongarije werd geïntroduceerd door de Turken toen het land nog deel uitmaakte van het Ottomaanse rijk (1566).
Weer anderen beweren dat veroveraars de plant in de 16e eeuw mee hebben genomen vanuit Midden- en Zuid Amerika.

De precieze afkomst is dus niet helemaal duidelijk. Wat we wel zeker weten is dat de naam "paprika" afkomstig is uit de Hongaarse taal. In het Hongaars betekent dit "Pepertje". De paprika is dan ook familie van de peper. Deze familieband is gebaseerd op de samenstelling van de vrucht. De paprika en de peper zijn op dezelfde manier opgebouwd. De zaden van de plant worden omhuld door een eetbare vruchtwand. Beide soorten hebben een stevige vruchtwand en leerachtige schil. De paprika is de mildste variant in de peperfamilie.

Van producent naar consument

De keten van paprika begint bij de Nederlandse boer. Nederland is in het zomerseizoen de grootste paprikaproducent van Noordwest Europa. Andere landen die een groot aandeel hebben in de productie van paprika zijn Italië en Spanje. In Spanje vindt de oogst voornamelijk plaats in het winterseizoen. In Spanje vindt de productie niet plaats in kassen wat in Nederland wel het geval is. Nederlandse telers hanteren zeven basisprincipes om zo de kwaliteit optimaal te houden. Deze principes zijn: veiligheid boven alles, alles gericht op versheid, natuur als basis, voortdurend zoeken naar duurzaamheid, vakmanschap en werken met liefde en aandacht, beschikbaarheid en grip op smaak.

De paprika's uit de kas zijn het hele jaar beschikbaar. In de periode van november tot half april is de aanvoer wat beperkter omdat de meeste telers hun paprikaplanten in december in de kas planten. Eind maart komt dan de eerste oogst, in november vindt de laatste oogst plaats en daarna worden de kassen schoongemaakt voor de aanleg van nieuwe paprikaplanten, zodat de cyclus weer opnieuw kan beginnen in december.
De planten worden niet in de grond geplant maar op een substraat omdat ze hier goed in kunnen wortelen. Op deze manier kan de teler de juiste hoeveelheid water en voedingstoffen toedienen voor een optimale groei van de plant. Alle paprikatelers in Nederland maken gebruik van biologische gewasbescherming, hierover meer onder het kopje "Milieuaspecten".
Door middel van een klimaatcomputer worden de groeiomstandigheden in de kas zo optimaal mogelijk gehouden. De temperatuur, luchtvochtigheid en toevoer van water worden op deze manier optimaal geregeld.
In januari verschijnt de eerste bloem aan de paprika plant, deze vormt een onregelmatige vrucht en wordt daarom verwijderd. Het verzorgen van de plant gebeurd met de hand. In een jaar tijd groeien er ongeveer zestig paprika's aan één plant. Wanneer de vruchten rijp zijn worden ze door de medewerkers afgesneden en in grote bakken gelegd. Vervolgens worden ze gesorteerd op kwaliteit, grootte en gewicht en verpakt naar de wensen van supermarkten.
Na het verpakken worden ze vervoerd naar de supermarkten en op die manier komt de paprika bij de consument terecht.

http://www.colourfultaste.com/nl/retail/retail
http://www.colourfultaste.com/nl/over-paprika/teelt

De paprika wordt in veel verschillende kleuren gekweekt. Al deze kleuren hebben ook een andere smaak. Iedere paprika is onrijp nog groen van kleur. Naarmate de vrucht rijp wordt veranderd ook de kleur en smaak. De groene, onrijpe paprika heeft een kruidige en bittere smaak.
Rood, geel, oranje en groen zijn de bekendste paprika kleuren in Nederland. De gele paprika is zacht en zoet van smaak en wordt door de mooie kleur vaak gebruikt in salades. De groene paprika wordt veel toegepast in stoofpotjes, ovenschotels en pastasauzen omdat de pittige, kruidige smaak hier goed bij past. De oranje variant is het zoetste en daardoor zeer geschikt om rauw, als snack te eten. Paprika telers hebben dan ook de oranje snackpaprika ontwikkeld, dit is een zeer zoete variant met een hoog vitamine C gehalte.
De rode paprika bevat een smaakcombinatie van de hiervoor genoemde soorten en kleuren. Hierdoor is deze variant geschikt voor allerlei gerechten.
Deze paprika's zijn dikwandig en blokvormig. Deze soort wordt het meeste in de supermarkt verkocht en is daardoor zeer bekend bij de Nederlandse consument. Maar er bestaan ook paarse, bruine, rode en witte paprika's. Deze hebben een dunne vruchtwand, zijn langwerpig en lopen uit in een punt. Ze worden zoete puntpaprika's genoemd en de rode variant is in veel Nederlands supermarkten te verkrijgen. Deze puntpaprika's worden door hun aparte kleuren vaak als decoratie gebruikt bij gerechten. Wanneer je ze gebruikt voor de kleur is het belangrijk om te weten dat de paarse puntpaprika groen wordt wanneer je deze verhit.
Dan bestaat er ook nog het Lamouyo type. Dit zijn zeer grote, grove paprika's die vooral in Zuid-Europa gekweekt worden.

http://www.colourfultaste.com/nl/over-paprika/paprika-variaties
http://www.24-tip.com/kookterm/herkomst-kleurvariaties-en-behandeling-van-paprika/

Ontwikkelingen in de productie van paprika hebben vooral te maken met het teeltproces. Zoals onder het kopje "milieuaspecten" beschreven staat doen de telers er van alles aan om de groei van paprika's zo natuurlijk mogelijk te laten verlopen. Dit gebeurt ten behoeve van de kwaliteit van de paprika en de eisen van de consument. Tegenwoordig willen consumenten gezonder eten en zoveel mogelijk goede voedingsstoffen opnemen uit producten. Daardoor stijgt de vraag naar verse groente, met een hoog gehalte aan voedingsstoffen. Onder het kopje "gezondheid" is te lezen welke belangrijke voedingsstoffen aanwezig zijn in paprika.
De trends op het gebied van paprika hebben dus vooral te maken met de wensen en behoeften van de consument. Via allerlei (social)media komt voorbij dat het erg belangrijk is om gezond te eten en te leven. Veel mensen pikken dit op en gaan meer groenten en fruit eten met hoge vitaminen en mineralen gehalten.

Op het gebied van paprika is er niet alleen een trend op het gebied van gezondheid. Er wordt ook steeds vaker ijs gemaakt van paprika. Het maken van ijs was een opdracht binnen dit project maar het ijsrecept dat hier te vinden is is zeker niet het eerste.
In 2010 is Theo Clevers in samenwerking met Annette Hermans, die samen met haar man oranje paprika's kweekt, begonnen aan het ontwikkelen van oranje paprika-ijs. Uiteindelijk hebben zij in 2011 de wedstrijd 'Smaak van Nederland 2011' gewonnen.
Het resultaat was ijs met een frisse, hartige smaak in een bijzondere oranje kleur. Het sorbetijs is ook nog eens geschikt voor iedereen omdat het caloriearm, glutenvrij en lactosevrij is.
En het bleef niet bij het winnen van de prijs. Begin 2014 bracht Theo Clevers zijn boek 'Ijsgeheimen' uit. In dit boek staan verschillende recepten waarbij het paprikasorbetijs wordt toegepast en natuurlijk het recept voor het ijs zelf.

http://www.foodinspiration.nl/article/2014-06-13-fris-vega-pop-up--
(Theo Clevers, Ijsgeheimen, eerste druk, Voerendaal, BONNÉ+JAN, 2014, pagina 156,157)

Bij het verbouwen van paprika komen verschillende milieuaspecten aan de orde. Het verbouwen van paprika is over het algemeen niet erg milieu belastend omdat dit in kassen gebeurd en er dus geen belastende factor is op het omliggende gebied.
De Nederlandse paprika telers zijn al lange tijd bezig met verduurzaming en verbetering van het teeltproces. Zodat de productiewijze, en het uiteindelijke product minder belastend zijn voor het milieu en voor de consument.
De telers doen er alles aan om de paprikateelt zo natuurlijk mogelijk te houden. Ze houden de natuur in balans door in de kas een klimaat te creëren waarin de paprika's optimaal groeien. Er wordt gebruik gemaakt van natuurlijke bestrijdingsmiddelen; schadelijke insecten worden bestreden met hun natuurlijke vijand die door de telers wordt uitgezet. Er worden bijvoorbeeld lieveheersbeestjes en kwikstaartjes uitgezet. Deze beestjes eten luizen en rupsen, die vervolgens geen schade kunnen aanrichten aan de paprikaplant. Dit is niet alleen ideaal voor de dieren en planten die in deze omgeven leven en groeien maar ook voor de consument. Omdat er geen chemische bestrijdingsmiddelen worden gebruikt kan de consument ook geen gevaarlijke stoffen binnen krijgen door dit product.
De telers streven ernaar om zo min mogelijk energie te verspillen. De kas is dan ook een 'gesloten' systeem waardoor er duurzaam kan worden geproduceerd. Het licht in de kas wordt optimaal gebruik en teveel aan CO2 en restwarmte wordt teruggebracht naar de kas.
Veel telers zorgen voor duurzaam gebruik van stroom door de overproductie hiervan aan het regionale elektriciteitsnet te leveren.
Ook het gebruik van substraat in plaats van grond is een duurzame keuze. Substraat bevat namelijk geen ziektekiemen waardoor er minder bestrijdingsmiddelen nodig zijn en dit product kan worden hergebruikt voor een volgende teelt.
Het gebeurd wel eens dat er teveel water en voedingsstoffen worden toegevoegd aan het substraat waar de paprikaplant op groeit. Door het gebruik van dit product kan een teveel aan water en voedingsstoffen worden opgevangen en opnieuw worden gebruikt. Zo worden alle voedingsstoffen optimaal benut.
Dan draait het bij het telen van paprika's natuurlijk ook nog om de veiligheid. De consument mag geen hinder ondervinden van het product. Paprika telers werken volgens het kwaliteitssysteem: Global Good Agricultural Practice (GlobalGAP). Dit systeem is door Europese supermarktorganisaties opgesteld en hierin staat beschreven aan welke voorwaarden boeren en tuinders moeten voldoen wat betreft voedselveiligheid, duurzaamheid en kwaliteit.

http://www.colourfultaste.com/nl/over-paprika/teelt
http://www.kwekerijdewesthoek.nl/3/PAPRIKATEELT

Trends en ontwikkelingen

Milieu aspecten

Conclusie

Gezondheid

De paprika is een veelzijdige en erg gezonde groente en daardoor geweldig om mee te werken. Daarbij doen de telers er alles aan om het zo goed mogelijk te verbouwen en het zo vers mogelijk bij de consument te krijgen. De paprika wordt in kassen verbouwd waardoor een biologische teelt goed toepasbaar is.
De groente wordt overal ter wereld in de keuken gebruikt en op verschillende manieren toegepast.
Omdat de vrucht op zoveel manieren te gebruiken is kun je er eindeloos mee variëren. Zo wordt de paprika vaak rauw gegeten als snack maar je kunt hem ook vullen, bakken, grillen, ontvellen en er heerlijke soepen en sauzen van maken.
Bij al deze bereidingen blijft een groot deel van de vitaminen en mineralen behouden waardoor het een erg gezonde toevoeging is aan de maaltijd. Paprika is een erg gezonde groente die dagelijks door iedereen gegeten mag worden.

Paprika is een erg gezonde groente omdat deze vrucht erg veel vitamine C bevat. In één rauwe rode paprika zit 150 milligram vitamine C, dit is drie keer zoveel als de vitamine C die een sinaasappel bevat (één sinaasappel bevat 51 milligram vitamine C). Wanneer je de paprika kookt daalt het vitamine gehalte naar 119 milligram vitamine C. Het vitaminen gehalte wordt dus kleiner wanneer het product bewerkt wordt. Maar er zit dan nog steeds een grote hoeveelheid vitaminen en mineralen in het product. Paprika bevat naast vitamine C ook de vitaminen: B1, B2, B6, B11, C en D en de mineralen; calcium, fosfor, magnesium, ijzer, koper en zink. De vrucht bevat bètacaroteen wat door je lichaam wordt omgezet in vitamine A. Deze vitaminen en mineralen heeft je lichaam nodig om verschillende processen goed te laten verlopen.
In een zoete puntpaprika is een hoog gehalte aan foliumzuur aanwezig, wat gunstig is voor zwangere vrouwen. Zij slikken tijdens de zwangerschap extra foliumzuur ten behoeve van het ongeboren kind.
De rode paprika is in vergelijking met de oranje, gele en groene paprika het rijkst aan vitamine C. Oranje paprika bevat 133 milligram vitamine C, een gele 114 milligram en een groene paprika bevat slechts 71 milligram vitamine C per stuk. Wanneer je paprika eet voor het vitaminen gehalte kun je dus het beste kiezen voor de rode paprika. Nog een gunstige bijkomstigheid van paprika is dat het product geen cholesterol of vet en weinig eiwitten bevat.

Naast vitamine en mineralen bevat paprika ook de alkaloïde stof capsaïcine. Hoe sterker en pittiger de vrucht van smaak is hoe meer capsaïcine de vrucht bevat. Een rode peper bestaat voor 69% uit capsaïcine. Deze stof zorgt voor de pittige smaak en het brandende mondgevoel maar heeft ook een genezende werking.
Capsaïcine schijnt de productie van cholesterol in de lever te onderdrukken. In veel Aziatische landen, waar veelvuldig peper wordt gegeten, komen zelden hart- en vaatziekten zoals infarcten en embolie's voor. Dit zou niet alleen door de capsaïcine komen maar ook doordat paprika een stof bevat die bloedstolsel tegengaat.
Deze stof is niet alleen goed tegen een hoog cholesterol gehalte maar helpt ook tegen zenuwpijnen. De stof wordt gebruikt in crèmes en gels die tegen de pijn op het lichaam worden gesmeerd. Door het warmtegevoel wordt de doorbloeding beter en hierdoor werkt de crème pijnverlichtend.

http://www.colourfultaste.com/nl/gezond/vitamines-mineralen
http://www.kwekerijdewesthoek.nl/6/GEZOND-EN-VEELZIJDIG
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/114793-hoe-waardevol-zijn-paprikas-voor-onze-gezondheid.html
http://www.voedingscentrum.nl/encyclopedie/foliumzuur.aspx
http://www.acd-serres.be/nl-8460-4715-5523-sitemap-paprika.html

Pam Driessens